Roos, 39 jaar, moeder van Sven (6) en Jannick (4):
"Ik had pas door dat er iets was met Sven, toen Jannick een peuter was. Jannick ontwikkelde zich zoveel sneller dan Sven. Hij ging zelfs eerder praten dan Sven. Ik begon me echt zorgen te maken, toen Jannick ook eerder zindelijk was dan Sven. Op de peuterspeelzaal deed Sven het wel goed, al vonden de leidsters wel dat hij achterliep in zijn ontwikkeling. Eenmaal op de basisschool had ik al snel een gesprek met de leerkracht. Ook zij maakte zich zorgen over de ontwikkeling van Sven. Op verwijzing van de huisarts ging Sven enkele dagdelen naar het MOC (Medisch Orthopedagogisch Centrum) in onze woonplaats. Hier hebben ze Sven geobserveerd en zijn ontwikkelingsniveau onderzocht. Sven blijkt een licht verstandelijke beperking te hebben. Eerst wilden mijn man en ik dat niet geloven. Het was echt een soort rouwproces. Wat zou er van hem terecht moeten komen? Ze hebben ons prettig begeleid bij het MOC, zodat we beter weten hoe we Sven thuis ook kunnen begeleiden en stimuleren. We moeten er ook om denken om Jannick voldoende aandacht te geven. Ook daar hebben we tips voor gekregen. Sven kan niet op het MOC blijven; samen met Yorneo zoeken we nu naar een passende plek in het speciaal onderwijs."