Een docent op een scholengemeenschap Een docent op een scholengemeenschap

Het verhaal van een docent op een scholengemeenschap

Haar verdriet verbeelden

"Ik heb vorig jaar intensief samengewerkt met Yorneo," vertelt Paul, docent op christelijke scholengemeenschap Vincent van Gogh. "Als mentor begeleidde ik een meisje dat intern woonde bij Yorneo. Ze had een zeer pittig verleden met drugsverslaafde ouders. Een moeder die regelmatig in een kliniek werd opgenomen en een vader en stiefvader die vaak in de gevangenis zaten. Het meisje was alle vertrouwen in volwassenen kwijt en zat al op haar achtste of negende school. Ze kwam slechts af en toe opdagen bij de lessen.

Steeds vaker op school

Met kerst heb ik haar samen met een aantal leerlingen uit haar klas bezocht. Bij haar thuis, bij Yorneo. Dat deed haar goed. Later had ik een gesprek met haar. Ze vertelde haar hele verhaal, dat erg heftig was. Ik schreef het voor haar uit op een paar A4-tjes en liet het haar lezen. Het waren allemaal kleine stapjes, die ertoe leidden dat ze steeds vaker op school verscheen. Haar faalangst bleef hoog, maar ze zette door. ‘Op een gegeven moment moet je toch verder,’ zei ze ooit. En dat deed ze. Ze kreeg zelfs een leuk groepje vriendinnen om zich heen. In mijn lokaal staat nog een schilderij dat ze ooit maakte. Als je het ziet, lopen de rillingen over je rug. Je ziet een enorm verdrietig meisje; andere leerlingen vinden het zelfs een beetje eng. Voor haar was het belangrijk haar verdriet te verbeelden. Uiteindelijk is ze over gegaan naar de derde klas VMBO. Het gaat goed; ik geef haar dit jaar les in twee vakken. Volgend jaar doet ze examen. Als ze met haar diploma over de rode loper loopt, zal ik iets harder klappen dan normaal. En met mij ook enkele andere docenten en leerlingen denk ik. Ik zal haar het schilderij teruggeven. Als ze dat wil tenminste. En anders bewaar ik het voor haar.

Erg trots

De samenwerking met Yorneo beviel erg goed. Ten eerste biedt Yorneo haar een warme, veilige woonplek, die ze nog nooit gekend had. Daarnaast is haar begeleidster Bonnie altijd aanwezig op rapportgesprekken en dergelijke, als een soort vervangende ouder. Ik had vorig jaar veel contact met Bonnie, over van alles en nog wat. Zo stemden we school en thuis goed op elkaar af. Als ze straks haar diploma haalt, zal ook Bonnie erg trots op haar zijn. Dat kan niet anders."